Op een wandeling omhoog langs de rand van Porto vonden we een buurtje, dat bij de stad hoort, maar toch een dorpje is gebleven. Daar stond achter een muur dit follie-achtige huis. Het zag eruit als een kasteel en je kunt je voorstellen dat hier een eigenzinnig mens zijn eigen wereld schept. Ik wilde zo graag op de deur kloppen, maar ik durfde niet. De muur stond er natuurlijk niet voor niets omheen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten