Hoor eens, ik haat je
ik schreef dat je lief was en licht -
en nog wat onzin over je gezicht
maar nu haat ik je, god wat haat ik je.
Die neus, dat hoofd, die paardenbek,
die ogen en die gierennek
dat kraagje en dat bloemkooloor
meet al je slierten haar er voor.
Hoor eens, ik wou graag zijn
jou, maar het kon niet zijn
het licht is uit, ik zie je alsnog
zoals je werkelijk bent
O ja, ik haat je,
ik haat je zo vreselijk,
ik wou het helemaal niet zeggen -
maar ik moest het even kwijt
Gedicht van Ingmar Heytze uit "sta op en wankel", 1999.
Beeld van Javier Coso
Geen opmerkingen:
Een reactie posten