Gedreven door jarenlange armoede verzamelde de moeder van Song Dong alles waarvan ze dacht dat het later nog eens van pas kon komen. Vooral na de dood van haar man, de vader van Song Dong, nam de verzamelwoede extreme vormen aan en was niet te beteugelen. Er was bijna niet meer in het huis te leven, omdat alles vol stond met dingen voor later. Zo is er bijvoorbeeld een grote verzameling zeep, sommige zeepstukken zijn zelfs ouder dan Song Dong, omdat ze bang was dat haar kinderen later zonder zeep zouden komen te zitten. In een reader, die je mee kunt nemen, vertelt zij hoe zij vroeger de was van het hele gezin moest doen met een heel klein rantsoen zeep. Samen met zijn moeder (Zhao Xing Yuan) is de verzameling door Song Dong geordend en opgesteld, inclusief het schuurtje waar alles oorspronkelijk uit komt, op de gehele bovenste etage van het Groninger Museum. Zhao Xing Yuan trad hier op als conservator en Song Dong was haar assistent. Zo kreeg zij toch nog gelijk dat het zin had gehad om alle spullen te bewaren. Bijkomend groot voordeel was dat moeder en zoon door middel van dit project veel nader tot elkaar zijn gekomen. In een eerder stadium had Song Dong ook al door middel van de kunst vrede kunnen sluiten met zijn vader (Touching my father, ook te zien op deze tentoonstelling). Gaan dus, naar het Groninger Museum, ook voor Werkman, waar ik morgen op zal terugkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten